O roku ów! kto ciebie widział w naszym kraju!
Ciebie lud zowie dotąd rokiem urodzaju,
A żołnierz rokiem wojny; dotąd lubią starzy
O tobie bajać, dotąd pieśń o tobie marzy.
Z dawna byłeś niebieskim oznajmiony cudem
I poprzedzony głuchą wieścią między ludem;
Ogarnęło Litwinów serca z wiosny słońcem
Jakieś dziwne przeczucie, jak przed świata końcem,
Jakieś oczekiwanie tęskne i radośne.
- pisał bzdury natchniony poeta w zaciszu swojego bezpiecznego gabinetu zagrzewając naiwnych do walki na śmierć i życie, jakby to ostatnie niewiele było warte.
|
Francisco Goya, "Okropności wojny"
|
Nieco wcześniej, przy podobnej okazji, hiszpański malarz stworzył cykl 82 rycin dokumentujących dokonania wojsk napoleońskich w Hiszpanii: bestialskie okrucieństwo, gwałty, rozpacz i furię, stosy okaleczonych, martwych ciał.
Jak to było u Mickiewicza ..."oczekiwanie tęskne i radośne".
|
Francisco Goya, "Okropności wojny" |
|
Francisco Goya, "Okropności wojny" |
|
Francisco Goya, "Okropności wojny" |
|
Francisco Goya, "Okropności wojny" |
|
Francisco Goya, "Okropności wojny" |
|
Francisco Goya, "Okropności wojny" |
|
Francisco Goya, "Okropności wojny" |
|
Francisco Goya, "Okropności wojny" |
|
Francisco Goya, "Okropności wojny" |
|
Francisco Goya, "Okropności wojny" |
|
Francisco Goya, "Okropności wojny" |
|
Francisco Goya, "Okropności wojny" |
|
Francisco Goya, "Okropności wojny" |
|
Francisco Goya, "Okropności wojny" |
"Panie, po co rysować te potworności? - miał spytać sługa Goyę, gdy ten szkicował stosy okaleczonych trupów. - Dla satysfakcji powtarzania wiecznie ludziom, by przestali być barbarzyńcami - odpowiedział malarz.
Jakoś nie jestem dumna, że Polacy pomagali Napoleonowi w Hiszpanii.
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz