Czy Wy także współczuliście Maryli Wereszczakównie słysząc, że zmuszona była poślubić hrabiego Wawrzyńca Puttkamera, choć pewnie przyjemniej byłoby jej bez końca wysłuchiwać miłosnych wynurzeń przyszłego wieszcza, Adama Mickiewicza?
Czy wydawało Wam się, że wspomniany hrabia musiał być pozbawionym wyższych uczuć i wszelkich skrupułów zmanierowanym tetrykiem wykorzystującym swe bogactwo do unieszczęśliwienia muzy największego polskiego poety, a Maryla musiała cierpieć straszliwe męki w jego ramionach?
Mieszkający w sąsiednim majątku Wawrzyniec Puttkamer był najlepszym przyjacielem Michała. Miał dwadzieścia cztery lata, miłą powierzchowność, ujmujące usposobienie, postępował szlachetnie. Dużo czytał, interesował się sztuką, kochał muzykę, był zaangażowany w działalność społeczną. Kilka lat wcześniej ukończył fakultet fizyko-matematyczny na Uniwersytecie Wileńskim.
W 1812 roku jako zwykły żołnierz zaciągnął się do armii napoleońskiej i ruszył na Moskwę. Błyskawicznie awansował do stopnia porucznika szwoleżerów w pułku słynnym z szarży pod Samosierrą. Brał udział w bitwie pod Berezyną, Hohenmölsen, Budziszynem, Lutzen, pod Lipskiem. Ranny dostał się do pruskiej niewoli. Powróciwszy na Litwę, z zapałem rzucił się w wir spraw społecznych. W 1818 roku na sejmiku w Grodnie namawiał szlachtę, by uwolniła chłopów z poddaństwa, wspierał biednych studentów, a świetnie zapowiadającego się poetę, Adama Mickiewicza lubił i obdarzał szczerą przyjaźnią.;
Czy wydawało Wam się, że wspomniany hrabia musiał być pozbawionym wyższych uczuć i wszelkich skrupułów zmanierowanym tetrykiem wykorzystującym swe bogactwo do unieszczęśliwienia muzy największego polskiego poety, a Maryla musiała cierpieć straszliwe męki w jego ramionach?
Sama tak sądziłam, jeszcze całkiem niedawno. Tymczasem rzeczywistość, po raz kolejny, okazała się zaskakująca.
Dwudziestoletni Adam Mickiewicz flirtował z dziewiętnastoletnią Marylą latem 1819 roku w dworku Wereszczaków w Tuhanowiczach, gdzie spędzał wakacje na zaproszenie i koszt brata Maryli, Michała. Maryla była niezbyt urodziwą, ale bardzo inteligentną i oczytaną panienką, wówczas już narzeczoną wspomnianego hrabiego.
Mieszkający w sąsiednim majątku Wawrzyniec Puttkamer był najlepszym przyjacielem Michała. Miał dwadzieścia cztery lata, miłą powierzchowność, ujmujące usposobienie, postępował szlachetnie. Dużo czytał, interesował się sztuką, kochał muzykę, był zaangażowany w działalność społeczną. Kilka lat wcześniej ukończył fakultet fizyko-matematyczny na Uniwersytecie Wileńskim.
 |
| W. Kossak, Szwoleżer polski w starciu z huzarem pruskim Chętnie wymienię tę fotę na urodziwszego ułana |
W 1812 roku jako zwykły żołnierz zaciągnął się do armii napoleońskiej i ruszył na Moskwę. Błyskawicznie awansował do stopnia porucznika szwoleżerów w pułku słynnym z szarży pod Samosierrą. Brał udział w bitwie pod Berezyną, Hohenmölsen, Budziszynem, Lutzen, pod Lipskiem. Ranny dostał się do pruskiej niewoli. Powróciwszy na Litwę, z zapałem rzucił się w wir spraw społecznych. W 1818 roku na sejmiku w Grodnie namawiał szlachtę, by uwolniła chłopów z poddaństwa, wspierał biednych studentów, a świetnie zapowiadającego się poetę, Adama Mickiewicza lubił i obdarzał szczerą przyjaźnią.;
Czy w tym kontekście można dziwić się Maryli, że zachowując pewien sentyment dla Adama, wolała jednak zostać hrabiną Puttkamerową?
źródło: Przewodnik Naukowy i Literacki, 1880, r. 8, ;nr 11, Karol Estreicher, "Wawrzyniec Puttkamer".
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz